فقدان، تاثير پلاريتة واضح، براي موج V، كه معمولاً در وراي رشته‌هاي آوران شنوايي توليد مي‌شود، با متغيرهاي ديگري كه معمولاً كه در اين ميان، بر زمان نهفتگي تاثير مي‌گذارند، توجيه مي‌شود.

همانطور كه Don و همكاران اشاره كردند (1996)، «تغييرپذيري اساسي كه به زمان نهفتگي قلة موج V اثر مي‌گذارد، هر تاثير پلاريتي را حتي هنگاميكه از ارزيابي‌هاي مطلق استفاده مي‌كنيم، مغشوش مي‌كند» علاوه بر اين، حتي تفاوتهاي انواع سمعک زمان نهفتگي در موج I، به صورت ثابتي وجود ندارد. يك توجيه ارائه شده براي تاثيرات ناسازگار پلاريته كليك، روي موج I دخالت بيشتر، مناطق فركانس بالاي حلزون در پاسخ و مشكل در تعيين تغييرات فاز اندكي است كه در مناطق فركانسي ويژه، رخ مي‌دهد.

در هر صورت تاثيرات پلاريتي ثابت، هنگام ثبت پاسخ فركانس ويژه موج I با تن‌برست يا با روش‌هاي derived band، قابل مشاهده نيست. تغييرپذيري، از جمله تغيير پذيري عصبي و تغييرپذيري پاسخ فردي دلايل اصلي پيچيده و متناقض بودن متون در مورد پلاريتي و ABR هستند.

لذا توصيه‌ها در مورد انتخاب كلينيكي پلاريته محرك، واگرا (متفاوت) هستند.

بعضي محققين، پلاريتة متناوب را پيشنهاد كرده‌اند، زيرا آرتيفكت‌ الكترومغناطيسي ناشي از محرك و نيز آرتيفكت CM كه با هر قطبيت همراه است، به صورت موثري در حين معدل‌گيري حذف مي‌شود. و نسبت سيگنال به نويز بهبود مي‌يابد و موج I به آساني و به صورت مطمئني بويژه در سطوح شدتي بالا، مشاهده مي‌شود.

در هر صورت بدون اطمينان يافتن از كاليبراسيون پلاريتة محرك در دستگاه AER نمي‌توان يقين داشت كه پلاريتة انتخاب شده از روي دستگاه (سيگنال الكتريكي با پلاريتة خاص) دقيقاً هماني است كه به گوش بيمار ارائه مي‌شود. مثلاً بسادگي ممكن است با تغيير ترمينال‌هاي (پاسخ‌ها) هدفن (روي گوشي يا اينسرت) پلاريتة موج آكوستيكي، معكوس شود يعني اينكه حركت ديافراگم در جهت عكس باشد. همچنين احتمال معكوس شدگي فيزيولوژيك پلاريتي از ديافراگم مبدل تا گوش داخلي وجود دارد. هر نقض منفرد در اين زنجيره مي‌تواند پلاريتة موثري ايجاد كند كه برعكس پلاريتة مطلوب است. استفاده از پلاريتة متناوب، راه حلي ساده براي مشكل فوق به شمار مي‌آيد زيرا در اين وضعيت، تفاوتي نمي‌كند كدام پلاريته در ابتدا و كدام يك در مرحلة بعد ارائه مي‌شود، و در نهايت نيز حداقل شكي در مورد پلاريتة محرك وجود ندارد.

پلاريتة متناوب در AERهاي زودرس‌تر، تحريك با پلاريتة متناوب، كاستيهاي كلينيكي جدي دارد. همانطور كه در فصل 4، ذكر شد، تغيير در پلاريتة تحريك استراتژي مهمي در تعيين جزء SP (با پلاريتة متناوب) در مقابل جزء CM (با پلاريته‌هاي منفرد [جداگانه]) است. تاثير پلاريته محرك به ABR قبلاً در اين بخش توصيف شد.